Blader door de site en doneer nu!
Over de hele wereld nemen stormen, overstromingen en bosbranden toe. Luchtvervuiling tast de gezondheid aan van tientallen miljoenen mensen en onvoorspelbaar weer veroorzaakt onnoemelijke schade aan huizen en de wijze van levensonderhoud van mensen wereldwijd. Hoewel de gevolgen van klimaatverandering verwoestend zijn, leiden de vorderingen bij de aanpak ervan tot schonere lucht, creëert het nieuwe en goede banen, herstelt het de natuur en leidt het tot economische groei. Ondanks deze kansen handelen wij niet snel genoeg, want om deze klimaatcrisis af te wenden, moeten landen dringend de krachten bundelen.
In november heeft het Verenigd Koninkrijk, samen met Italië, het evenement georganiseerd waarvan velen denken dat het de laatste kans is om de op hol geslagen klimaatveranderingen in de wereld onder controle te krijgen. Al bijna drie decennia lang heeft de Verenigde Naties bijna elk land op aarde samengebracht voor wereldwijde klimaattoppen tijdens de ‘Conferentie van de Partijen’, beter bekend als COP.
Sinds de eerste editie van COP is klimaatverandering veranderd van een thema wat onbelangrijk was voor het merendeel naar een mondiale prioriteit. Afgelopen week werd de 26e jaarlijkse top gehouden, onder de naam COP26 in Glasgow. Wij nemen jullie terug naar vorige week en zetten de belangrijkste onderdelen nog even op een rijtje.
In de aanloop naar COP26 werkte het Verenigd Koninkrijk samen met alle andere landen om overeenstemmingen te bereiken. Deze overeenstemmingen focussen op (de manier van) het aanpakken van klimaatverandering. Er waren meer dan 190 wereldleiders aanwezig in Schotland. Samen met tienduizenden onderhandelaars, regeringsvertegenwoordigers, bedrijven en burgers vonden er gedurende twaalf dagen gesprekken plaats. Het was niet alleen een enorme opgave, maar ook een van de belangrijkere internationale bijeenkomsten. De meeste experts geloven namelijk dat COP26 een bijzondere urgentie heeft.
Om te begrijpen waarom, is het nodig om terug te kijken naar een andere COP. COP21 vond plaats in Parijs in 2015. Voor de eerste keer in de geschiedenis van COP gebeurde er iets gedenkwaardigs: ieder land stemde ermee in om samen te werken om de opwarming van de aarde te beperken tot ruim onder de twee graden. Het streven werd zelfs vastgesteld op 1,5 graad, om ons aan te passen aan de gevolgen van klimaatverandering. Elk land stemde in om geld beschikbaar te stellen om deze doelen te verwezenlijken. De Overeenkomst van Parijs was geboren. De toezegging om te streven naar 1,5 graad is belangrijk, omdat elke fractie van een graad opwarming resulteert in nog meer gemeenschappen die worden verwoest en levens die worden afgenomen.
In het kader van de Overeenkomst van Parijs hebben landen zich ertoe verbonden om nationale plannen te presenteren, waarin uiteengezet wordt hoeveel CO2-reductie ze kunnen verminderen. Deze plannen zijn ook wel bekend onder de naam Nationally Determined Contributions (NDC’s), ofwel de Nationaal Bepaalde Bijdragen.
De landen kwamen overeen dat ze om de vijf jaar zouden terugkomen met een bijgewerkt plan dat hun hoogst mogelijke ambitie op dat moment weerspiegelt. De COP26 in Glasgow afgelopen week was het moment dat landen hun plannen om de uitstoot te verminderen actualiseren. Echter komen de toezeggingen die in Parijs zijn gedaan niet in de buurt van het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5 graad. De tijd voor verandering dringt en het decennium tot 2030 is cruciaal.
Islamic Relief was aanwezig als belangrijke spreker op COP26. Meer hierover lees je in ons nieuwsoverzicht.